Trwała sława króla Artura to jedna z książek. Ale statystyczny reflektor świeci teraz na średniowieczny europejski okrągły stół zagubionych i zapomnianych historii.
Międzynarodowy zespół wykorzystał wzór matematyczny zapożyczony z ekologii, aby oszacować stopień, w jakim średniowieczne opowieści przygodowe i romansowe oraz dokumenty, na których zostały zapisane, zostały utracone na przestrzeni lat. Tylko około 9 procent tych dokumentów mogło przetrwać do czasów współczesnych, stwierdzili badacze.
Ustalenia te wskazują, że proste zasady statystyczne mogą być stosowane do pomiaru strat szeregu przeszłych przedmiotów kulturowych, takich jak określone rodzaje narzędzi kamiennych lub starożytnych monet, profesor literatury Mike Kestemont z Uniwersytetu w Antwerpii w Belgii i jego koledzy donoszą w lutym 18 Science.
Ich podejście stanowi proste, ale potężne narzędzie do badania kultury, mówi antropolog Alex Bentley z University of Tennessee, Knoxville, który nie uczestniczył w badaniu. „To jak chodzenie do opuszczonego magazynu książek Amazona dziesiątki lat później i szacowanie całkowitej liczby tytułów książek na podstawie liczby ocalałych pojedynczych i podwójnych kopii, które znajdziesz”.
W nowym badaniu, średniowieczne opowieści literackie z Europy zostały potraktowane jako gatunki, a ocalałe kopie rękopisów tych opowieści zostały potraktowane jako obserwacje gatunku. Liczenie dzieł literackich z jedną lub dwiema kopiami – co jest odpowiednikiem odnotowania gatunków zaobserwowanych raz lub dwa razy w badaniu – pozwoliło naukowcom oszacować, jak wiele opowieści literackich zostało utraconych, ponieważ nie zachował się żaden z dokumentów, które je zachowały. Metoda ta oszacowała również, ile dokumentów istniało pierwotnie dla opowieści, które mają ocalałe rękopisy.
Grupa Kestemonta szacuje, że około 799 literackich opowieści przetrwało do dziś z pierwotnej liczby około 1170 opowieści, przynajmniej w sześciu badanych językach. 3,648 zachowanych pisemnych relacji tych opowieści pochodzi z około 40,614 dokumentów, mówią naukowcy.
Ponad trzy czwarte średniowiecznych opowieści literackich w języku niemieckim, irlandzkim i islandzkim przetrwało w co najmniej jednym dokumencie pisanym, sugeruje zespół. Ta liczba spadła do około połowy dla holenderskich i francuskich opowieści i około 38 procent dla angielskich dzieł.
Ręcznie pisane wersje tych średniowiecznych opowieści przygodowych i romansowych – często tworzone przez osoby z populacji, które z zapałem konsumowały literaturę piękną – wypadły słabo we wszystkich przypadkach. Wskaźniki przetrwania tych dokumentów wahają się od szacowanych 4,9 procent dla angielskich opowieści do 19,2 procent dla irlandzkich opowieści, donoszą naukowcy.
Dokumenty literackie na wyspach Irlandii i Islandii przetrwały stosunkowo dobrze, przynajmniej częściowo, ponieważ istniała wystarczająca liczba pisemnych kopii różnych opowieści, twierdzi zespół. To utrudniło katastrofy, takie jak pożary bibliotek, aby wymazać wszystkie kopie konkretnych historii. W przeciwieństwie do tego, kopie wielu średniowiecznych francuskich opowieści były rzadkie i przez to bardziej podatne na zniknięcie w czasie.
Francuskojęzyczni Normanowie podbili Anglię w 1066 roku, co mogło doprowadzić do większego zaniedbania i recyklingu manuskryptów napisanych w języku angielskim, sugerują badacze.
Metoda Chao może pomóc w odsłonięciu różnorodności kulturowej w minionych społeczeństwach, mówi Bentley. Na przykład, w około 7000-letnich wioskach w części Niemiec znaleziono około 40 różnych stylów ceramiki. Analiza liczby stylów znalezionych odpowiednio na jednym i dwóch garnkach może posłużyć do oszacowania całkowitej liczby stylów garncarskich, które kiedyś były rozpowszechnione w tym regionie.
